Erfelijkheid en Eugenetiek Deel I & II 1938/1939

De eugenetica (Grieks: ̉εύ, eu, goed en ̉γένεσις genesis, oorsprong) of rasverbetering is het streven en onderzoek naar het verbeteren van de genetische samenstelling van een populatie, vaak de menselijke bevolking. Een persoon die een voorvechter, aanhanger of onderzoeker van eugenetica is, is een eugeneticus.

De term eugenetica werd in 1883 voor het eerst gebruikt door Francis Galton, een halve neef van Charles Darwin, ter verwijzing naar het gebruik van selectief fokken (van dieren of mensen) om een soort in de loop van generaties te verbeteren, specifiek met betrekking tot erfelijke kenmerken. Binnen enkele jaren maakte Galton onderscheid tussen positieve eugenetica, het aanmoedigen van de meest geschikten tot meer voortplanting, en negatieve eugenetica, het ontmoedigen of verhinderen van de minder geschikten om zich voort te planten.

Eugenetica is in strijd met de in de tweede helft van de 20e eeuw ontwikkelde mensenrechten en wetgeving tegen discriminatie. Aangezien eugenetica in verband wordt gebracht met de Holocaust en het sterilisatiebeleid van de nazi's is het onderwerp in veel landen een politiek taboe. Tevens rijst altijd de vraag wie er bepaalt wat meer of minder geschikte erfelijke eigenschappen zijn.

Staat: Boeken verkeren in gelezen staat

Taal: Nederlands

Bindwijze: Hardcover

Auteur: Dr. J. E. Schulte

Uitgever: Haarlem De Erven F. Bohn N.V. 1938/1939

Druk: Onbekend